Eindelijk, eindelijk is het dan toch zover gekomen!
Chantal Diks gaat de Kluwer-organisatie verlaten. En dan te bedenken dat de aanpassingen voor haar oude dag bij deze club al geregeld waren. Zoals daar zijn:
een rollator, een speciale (extra ruime) parkeerplaats. Omdat zowel het inparkeren zelf als het uitstappen toch steeds moeilijker zal worden, aangepaste maaltijden (op de oude dag gaat immers het kauwen niet meer zo makkelijk), diverse ergonomische werkplekaanpassingen en de nodige audiovisuele (gehoorapparaat, computerbril) hulpmiddelen en natuurlijk een kamer heel dicht bij het toilet (de Teena-lady moet immers minimaal om het uur ververst kunnen worden en ook de geurvreters moeten regelmatig vervangen worden)
Maar nee hoor ... Dat blijkt ineens allemaal niet meer nodig voor madam. Ze gaat nu zomaar uit zichzelf al weg!!!!!!Deze vaste waarde in het P&O-team, de rots in de uitgeverij-branding, hoedster van de arbeidsvoorwaarden, toezichthoudster op het beoordelingsproces en beschermvrouwe van allen die onder de terreur van Sociale Plannen zijn komen te vallen ... gaat nu toch echt zelf weg! Hoe moet dat verder met Kluwer?????
Maar alle gekheid op een stokje.
Chantal,Ik vind het ontzettend goed & dapper van je dat je er voor hebt gekozen om Kluwer te verlaten en om te gaan interimmen. Met andere woorden je ruilt de ene vaste baan niet in voor een andere.
Ik heb twee citaten (van Lao-Tse) gevonden die ik op dit moment goed bij jouw persoon & je situatie vind passen
"Als woelig water tot rust komt, wordt het langzaam helder. Als iets traag in beweging komt, komt het langzaam tot leven."
"Wat de rups het einde noemt, noemt de rest van de wereld een vlinder."
Ik wens je heel veel succes (& tot ziens!)
René